Revalidatie na COVID-19

Sommige mensen hebben tijdens hun herstel na COVID-19 (het nieuwe coronavirus) ernstige klachten of beperkingen. De huisarts of medisch specialist kan in dat geval beoordelen of iemand in aanmerking komt voor eerstelijns paramedische herstelzorg. Paramedische herstelzorg kan bestaan uit fysiotherapie, oefentherapie, ergotherapie, diëtetiek en logopedie. Deze zorg wordt tot 1 augustus 2021 onder voorwaarden vergoed uit het basispakket. Een belangrijke voorwaarde is dat patiënten meewerken aan onderzoek naar het effect van de herstelzorg.

In deze blog wordt uitleg gegeven over wat paramedische herstelzorg na COVID-19 inhoudt. Wie voor herstelzorg in aanmerking komt. En wat de voorwaarden zijn om de zorg te kunnen ontvangen.

Herstellen na COVID-19

Het kan per persoon verschillen hoe lang het duurt voordat je hersteld bent van COVID-19. Een grote groep mensen herstelt snel en in de thuissituatie zonder dat zij extra zorg nodig heeft. Er is ook een groep mensen die extra zorg nodig heeft. Soms is zorg nodig in de vorm van medisch-specialistische zorg of geriatrische revalidatiezorg. Ook kunnen mensen bij hun herstel gebruikmaken van de huisarts, de wijkverpleging en de geestelijke gezondheidszorg. Deze zorg wordt vergoed uit het basispakket. Daarnaast is er tijdelijk en onder voorwaarden recht op vergoeding van paramedische herstelzorg vanuit het basispakket.

Uit welke zorg bestaat paramedische herstelzorg?

Paramedische herstelzorg kan bestaan uit fysiotherapie, oefentherapie, ergotherapie, diëtetiek en logopedie. Het is per patiënt verschillend welke zorg er nodig is. Afhankelijk van de klachten beoordeelt de huisarts welke zorg nodig is en door wie deze zorg gegeven moet worden. Een verzekerde kan dus te maken krijgen met meerdere zorgverleners. De zorg wordt aangepast aan de persoonlijke situatie.

Wie komt in aanmerking voor deze herstelzorg?

Mensen met ernstige COVID-19 die tijdens hun herstel ernstige klachten of beperkingen ervaren kunnen in aanmerking komen voor de vergoeding van paramedische herstelzorg. De huisarts of medisch specialist bepaalt op grond van de klachten welke zorg nodig is. Het is niet noodzakelijk dat iemand positief is getest op het coronavirus. Het is ook niet noodzakelijk dat iemand opgenomen is geweest in het ziekenhuis. De medisch specialist of huisarts stelt vast of er waarschijnlijk sprake is geweest van COVID-19 en of de patiënt deze zorg moet krijgen.

Verwijzing voor paramedische herstelzorg

De huisarts of medisch specialist geeft een verwijzing voor paramedische herstelzorg als hij vaststelt dat een patiënt deze zorg nodig heeft.

• Voor paramedische herstelzorg die aanvangt op of na 1 november 2020 geldt een tijdsperiode van maximaal 4 maanden tussen het einde van het acute infectiestadium van de COVID-19 en het moment van verwijzing. Na verwijzing moet de eerste behandelsessie binnen 1 maand plaatsvinden.
• Voor paramedische herstelzorg die is gestart vóór 1 november 2020 geldt geen nadere voorwaarde voor de tijdsperiode die ligt tussen het einde van het acute infectiestadium van de COVID-19 en het moment van verwijzing.

Sommige patiënten zijn na 18 juli 2020 zonder verwijzing met paramedische herstelzorg gestart. Het is aan de huisarts of medisch specialist om te beoordelen of deze patiënten recht hadden op deze vorm van zorg.

Vergoeding van paramedische herstelzorg

De behandelingen worden vergoed vanaf de 1e behandeling. Wel geldt het eigen risico. Paramedische behandelingen die voor 18 juli 2020 zijn gegeven worden niet vergoed onder deze regeling.

Duur van de behandeling

Het is per patiënt verschillend hoeveel zorg er nodig is. Sommige patiënten hebben aan enkele ondersteunende behandelsessies voldoende. Andere patiënten hebben een behandelprogramma van enkele maanden nodig. De maximale periode van behandeling is 6 maanden.

De behandelaars brengen verslag uit aan de huisarts over de voortgang van de behandelingen. De huisarts beoordeelt na ongeveer 3 maanden of én hoe de zorg voortgezet moet worden.

Maximaal aantal behandelingen in 6 maanden tijd

Het is per patiënt verschillend hoeveel zorg én welke zorg er nodig is. Er is wel een maximum gesteld aan het aantal behandelingen waarvoor vergoeding geldt:

• Fysiotherapie of oefentherapie: maximaal 50 behandelingen.
• Ergotherapie: maximaal 10 uur.
• Diëtetiek: maximaal 7 uur.
• Logopedie: geen maximum.

De behandelingen worden vergoed vanaf de 1e behandeling.

2e behandeltermijn

Alleen in uitzonderlijke gevallen kan iemand verwezen worden voor nog een behandeltermijn van maximaal 6 maanden. Dit is ter beoordeling van de medisch specialist. Wanneer er door de medisch specialist na 6 maanden blijvende schade is vastgesteld waarvoor paramedisch behandeling aangewezen lijkt, kan hij een verwijzing geven voor een 2e behandeltermijn.

Voortzetting van paramedische herstelzorg na 6 maanden betreft dus alleen specifieke langetermijnschade. Het geldt niet voor algemene, niet-specifieke klachten zoals gebrek aan conditie, vermoeidheid of spierpijn. Een voorbeeld van specifieke, langetermijnschade na COVID-19 is een blijvende longafwijking. Deze moet door de longarts worden vastgesteld. Als de longarts verwacht dat de patiënt baat heeft verdere paramedische behandeling, dan kan verwijzing voor een 2e behandeltermijn plaatsvinden. Andere voorbeelden van specifieke langetermijnschade zijn blijvende verkortingen van pezen of spieren (contracturen) of blijvende stoornissen aan zenuwen (neuropathieën). Een medisch specialist moet de klachten in relatie tot COVID-19 vaststellen.

In deze 2e behandelperiode geldt opnieuw een maximale behandelomvang per zorgvorm:

• Fysiotherapie of oefentherapie: maximaal 50 behandelingen.
• Ergotherapie: maximaal 10 uur.
• Diëtetiek: maximaal 7 uur.
• Logopedie: geen maximum.

Onderzoek

Een voorwaarde om paramedische herstelzorg vergoed te krijgen is dat patiënten bereid moeten zijn mee te werken aan onderzoek. Er moet toestemming gegeven worden om anoniem gemaakte behandelgegevens van deze herstelzorg te delen met de onderzoekers. Zonder deze toestemming wordt de zorg niet vergoed. Met het onderzoek worden de effecten en kosten van paramedische herstelzorg voor COVID-19 onderzocht.

Hoe wordt het onderzoek gedaan?

Gegevens over de gezondheid en herstel worden verzameld uit het dossier van de patiënt. Daarnaast wordt de patiënt gevraagd enkele vragenlijsten in te vullen. Het 1e deel start zodra er met paramedische zorg wordt gestart. De behandelaar legt vanaf de 1e behandeling in het dossier verschillende gegevens vast over bijvoorbeeld conditie, gewicht en de behandeling die nodig is. Voor dit deel van het onderzoek is alleen mondelinge toestemming nodig.

In het najaar van 2020 start het 2e deel van het onderzoek. Een onderzoeksgroep zal dan de geanonimiseerde dossiergegevens gaan verzamelen bij de betrokken zorgverleners. Vanaf dat moment kunnen patiënten gevraagd worden extra vragenlijsten in te vullen of een test uit te voeren om bijvoorbeeld de conditie te bepalen. De uitkomsten hiervan zijn nodig om informatie te verkrijgen over de effecten van de behandeling. Voor dit deel van het onderzoek is schriftelijk toestemming nodig.

Stoppen met deelname aan het onderzoek kan op elk moment. De paramedische herstelzorg wordt vanaf dat moment niet meer vergoed.

Eigen risico

Voor paramedische herstelzorg na COVID-19 geldt het eigen risico.